Waarom bio ethanol?
Bio-ethanol is een groene goedkope brandstof. Bij de verbranding wordt de bio-ethanol uitsluitend omgezet in waterdamp en koolstofdioxide. Dit zijn de minst schadelijke verbrandingsproducten die een haard kan uitstoten!
Bio ethanol is een milieuvriendelijke brandstof die wordt verkregen door suikers te vergisten tot ethanol; de alcohol die je ook in je biertje of wijntje vindt. Omdat bij de verbranding van bio ethanol minder CO2 vrijkomt en deze CO2 ook nog eens deel uitmaakt van de huidige koolstofcyclus, wordt het in principe gezien als een duurzame brandstof. Met de verduurzaming van de wereldeconomie is bio ethanol dan ook sterk aan populariteit aan het winnen.
Biodiesel of -ethanol?
Bio ethanol wordt vaak ten onrechte verward met biodiesel. Qua samenstelling is er echter een groot verschil tussen de twee; bio ethanol bestaat zoals eerder gezegd uit alcohol, terwijl biodiesel op zijn beurt veelal uit plantaardige oliën bestaat.
De productie van bio ethanol:
Bio ethanol kan gewonnen worden uit een groot aantal biologische grondstoffen. Denk hierbij aan suikerbieten, aardappels, cassave, gerst, tarwe, zonnebloemen en ga zo maar door. De meest voorkomende grondstoffen voor de productie van bio ethanol zijn echter maïs, koolzaad en suikerriet. De enige energievorm die nodig is om deze grondstoffen te verbouwen, is zonlicht. Aangezien zonlicht een onuitputbare en niet-vervuilende energiebron is, wordt bio ethanol beschouwd als een duurzaam product. Hierbij moet echter wel een kanttekening geplaatst worden, dat bij de productie en het vervoer van de bio-ethanol ook CO2 wordt uitgestoten.De daadwerkelijke productie van bio ethanol is een puur biologisch proces. Eerst wordt door middel van zuren de cellulose van het plantmateriaal afgebroken tot suikers. Vervolgens wordt er onder zuurstofarme condities een gistcultuur toegevoegd, die er middels het enzym invertase voor zorgt dat de suiker wordt afgebroken tot glucose en fructose.
Voedsel vs. brandstof.
Hoewel bio ethanol uit een groot aantal grondstoffen verkregen kan worden, is niet iedere plant even geschikt. Sommige grondstoffen (denk aan maïs of tarwe) worden veel gebruikt voor consumptie en zijn met name voor de minder welgestelden een primaire bron van voedsel. Als deze planten op grote schaal gebruikt gaan worden voor de productie van bio ethanol, kan er niet alleen een prijsstijging, maar ook een acuut tekort ontstaan. Dit kan ernstige gevolgen hebben voor mensen die in hun dagelijks leven afhankelijk zijn van deze voedingsmiddelen. Het gebruik van oneetbare grondstoffen is echter ook geen oplossing. Door de grote vraag kan het dan namelijk zeer aantrekkelijk worden voor boeren juist deze grondstoffen te gaan verbouwen in plaats van de broodnodige voedingsmiddelen. Ook dan kan er een tekort ontstaan, met alle ernstige gevolgen van doen.Bovenstaand dilemma, dat in het Engels ook wel food vs. fuel wordt genoemd, houdt de wereld sinds 2008 bezig. Wetenschappers en politici zijn er nog niet over uit wat de precieze invloed is van de productie en consumptie van bio ethanol op de wereld voedselvoorraad. Een in 2008 uitgevoerd economisch onderzoek van het OECD wees uit dat met name invoerheffingen en subsidies op bio ethanol een negatieve invloed hebben op de voedselprijzen. De directe invloed van de bio ethanol zelf is relatief gering. Met name suikerriet (het Braziliaanse model) wordt vanwege zijn energie-dichtheid en lage vereisten geprezen als een relatief ‘veilige’ biobrandstof. Er wordt momenteel opgeroepen de markt van de bio ethanol niet te stimuleren van overheidswege, maar juist zijn vrije beloop te laten gaan. Alleen door de productie van biobrandstoffen niet buitensporig te belonen, kan voedsel gezond concurreren met brandstof.(bron: http://www.ikleefgroen.nl)
